شخصی سواری دانش آموزان درد ترافیکی مازندران در فصل تحصیل
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۶۶۳۹
به گزارش ایرنا،پیچیدگی زنگی اجتماعی ، شاغل بودن والدین و دوری مدارس از منازل، سالهاست پای موضوع سرویس مدرسه را به آموزش و پرورش باز کرده است. هر ساله در فصل مهر تحصیلی تمرکز آموزش و پرورش بر استقرار سرویس مدارس در حالی است که بسیاری از والدین حتی در شرایط پرترافیک شهری امروز ترجیح می دهند فرزندان خود را با وسیله نقلیه شخصی به مدرسه رسانده و این مساله علاوه بر افزودن به ازدحام شهری، فرهنگی را ایجاد می کند که شاید در فردای فرزندان ما تکرار و تکرار شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر اساس آمار آموزش و پرورش مازندران سال تحصیلی جاری با بیش از ۵۳۰ هزار دانش‌آموز آغاز شده است که در خوش بینانه ترین حالت حدود ۸۰ هزار نفر یعنی حدود ۱۸ درصد مسیر خانه تا مدرسه را با سرویس طی می کنند .البته به دلیل برخی تاخیرات در تعیین نرخ و شکاف های موجود میان رانندگان، شرکت های حل و نقل، شهرداری ها و آموزش و پرورش هنوز برای امسال همین تعداد نیز نتوانسته از سرویس مدارس برخودار باشد که اکنون موضوع بحث گزارش نیست و از حوصله این مجال دور است.
آمار بالا نشان می دهد که هر روزه و اکنون با حضوری شدن مدارس، بیش از ۴۵۰ هزار دانش آموز با خودروهای شخصی یا به صورت پیاده به مدرسه می رسند که آماری قابل تامل است. اما سوال اصلی این است که چرا با وجود ترافیک های عظیم شهری در فصل مدرسه به خصوص ساعات اولیه و پایانی مدرسه، هنوز بخشی از جامعه حتی با وجود اذعان به هزینه های سنگین استفاده از خودرو شخصی، بازهم خودروهای شخصی را به سرویس مدرسه ترجیه می دهند.
سخن والدین چیست؟
در حالی که این روزها اکوسیستم سرویس مدارس گرفتار مسائلی چون نداشتن توان مالی برای سرویس گیری، استرس از همه گیری ویروس کرونا، شلوغی این وسایل نقلیه و عدم استقبال رانندگان از پذیرش این شغل به خاطر به صرفه نبودن های اقتصادی است، اینکه چرا والدین تاکید بیشتری بر خودروهای شخصی دارند باید از زبان خود آنها شنیده شود.
علی یوسف پوری پدر یکی از دانش آموزان آملی موضوع را در کیفیت سرویس ها دانسته و به خبرنگار ایرنا گفت: متاسفانه خودروهای سرویس مدارس اغلب فرسوده، بی کیفیت و از خودروهایی همچون پراید استفاده می شود که اصلی هیچ ایمنی ندارد.
این پدر دانش آموز دبیرستانی معتقد است که تا زمانی که سرویس های مدارس از کیفیت مطلوب برخودار نباشند بسیاری از والدین از این سیستم حمل و نقل استفاده نخواهند کرد.
فرشته پورحسین مادر یک دانش آموز سوم ابتدایی بابلی است که موضوع ایمنی را دلیل جا به جایی فرزندش با خودرو شخصی به مدرسه عنوان کرد و افزود: به دلیل اتفاقاتی که گاهی برای بچه ها در سرویس مدارس رخ می دهد ترجیح می دهم فرزندم را خودم یا همسرم به مدرسه برسانیم.
وی هم مسئله کیفیت را عاملی مهم دانست و گفت: سرویس‌های مدارس اغلب از وسایل نقلیه ای استفاده می کنند که بی کیفیت اند و سیستم گرمایشی یا سرمایشی سالمی ندارند. مازندران استانی پرباران است و در فصل زمستان استفاده از خودروی مناسب بسیار مهم است.
اما مجتبی غلامی از دیگر والدین محمودآبادی موضوع صرفه اقتصادی عامل مهم دانست و گفت: من یک کارمند هستم و هر روز صبح در مسیر محل کار فرزندم را به مدرسه میرسانم.
البته وی به موضوع دیگری نیز اشاره کرد و افزود: دخترم اصلا از سرویس مدرسه خوشش نمی آید و ترجیح می دهد با خودروی شخصی او را به مدرسه ببریم. حتی اگر این کار را نکنیم اصلا مدرسه نمی رود.
این سخنان تنها بخشی از گفت و گو ایرنا با والدین دانش آموزان است ،اما در مجموع مسائلی همچون کیفیت، ایمنی، تاخیر در تردد و نبود سرویس برای برخی مناطق از مهم ترین عواملی است که والدین از آنها به عنوان دلیل عدم استقبال از سرویس مدارس یاد کردند. اما آیا واقعیت همین است.
دلبستگی به خودروهای شخصی
رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش مازندران اما شخصی سواری دانش آموزان را ناشی از یک عادت و فرهنگ دانست و گفت: مهم ترین عامل عدم استفاده از سرویس مدارس نهادینه شدن فرهنگ استفاده از خودرو شخصی در میان خانواده ها است.
سیداحمد واردی ترافیک شدید شهرها در زمان آغاز فصل مدرسه را حاصل همین موضوع دانست و اظهار داشت: بیشتر والدین فقط برای یک فرزند خود با خودروی شخصی وارد خیابان های شهر می شوند که از نظر امنیت و اقتصادی نیز به صرفه نیست.
وی اعتماد والدین به سرویس های آزاد را از دیگر عوامل فقدان استفاده از سرویس های مجاز دانست و گفت: به دلیل غیر قابل کنترل بودن این خودروها، آمار دقیقی از آنها وجود ندارد. الته باید هشدار داد و بارها نیز به والدین گفته شد که مدارس و آموزش و پرورش هیچ مسئولیتی در قبال سرویس های شخصی ندارد و تمامی مسوولیت متوجه خود والدین است.
رئیس اداره انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش مازندران به مسئله کیفیت سرویس های مدارس مجاز اشاره کرد و گفت: البته این انتقاد تا حدودی وارد است، اما طی سالهای اخیر با نوسازی ناوگان ها و ورود شرکت های معتبر تا حد بسیار زیادی این مسئله حل شده و خودروها از ظواهر خوبی برخودار هستند.
واردی با اشاره به نوع خودروهای سرویس مدارس نیز گفت: البته باید والدین درک کنند که هیچ کس حاضر نیست از خودروهای چندصد میلیونی برای سرویس مدارس استفاده کند و معمولا خودروهای حمل و نقل عمومی یا از نوع خودروهای با مدل های متوسط در این بخش فعالیت می کنند.
وی در ادامه مساله استفاده نکردن والدین و دانش آموزان از سرویس مدارس را چند وجهی توصیف کرد و به دلایل فرهنگی و ساختاری اشاره کرد و افزود: از عمده موارد فرهنگی می توان به عدم اعتماد و راستی آزمایی خانواده ها نسبت به رانندگان و مجموعه مدیریتی و نظارتی سرویس مدارس اشاره کرد. با توجه به اینکه سالهای اخیر فیلترها و پایش های مستمر و قوی برای نظارت بر عملکرد سرویس های مدارس و ایجاد فضای امن برای دانش آموزان شده است، اما هنوز والدین به این باور و اعتماد نرسیده اند.
فرهنگ، فرهنگ، فرهنگ
کارشناس علوم تربیتی و جامعه شناسی در این باره به خبرنگار ایرنا این مسئله را تماماً ناشی از فرهنگ و عادت های ناهنجار و شخصی دانست و گفت: شلوغی شهر از ماشین های تک سرنشینی به نام دانش آموز نه تنها موجب کلافگی دیگر شهروندان و اختلال در تردد وسایل نقلیه عمومی می شود که وظیفه انتقال بسیاری از کارمندان و یا به عبارتی نیروی کار جامعه و دانش آموزان را برعهده دارند، بلکه باعث کلافگی خود دانش آموز و والدین نیز می شود.
صدیقه خسروانی افزود: مهم ترین فاکتور در فراگیری بهینه دروس توسط دانش آموز مهیا و فراهم کردن موجبات آرامش روحی و روانی او است که شهری شلوغ و آلوده و پرترافیک بر این تحقق، خط بطلان می کشد. بسیاری خانواده ها به خاطر مسائل امنیتی فرزندان خود را به سرویس نمی سپارند که در این مورد نمی توان این نگرانی را بدون منطق برشمرد، اما استقرار یک سیستم گزینشی برای پذیرش رانندگانی که از نظر صحت و سلامت اخلاقی مورد تاییدند به دلیل حساست های والدین می تواند راهکاری در جهت حل این مشکل باشد و در کنار این مطلب هم باید فرهنگ سازی برای والدین صورت گیرد.
این کارشناس تربیتی اما به مسئله فرهنگ پرداخت و افزود: متاسفانه در والدین و همچنین فرزندان مان فرهنگ جمعی و حرکت جمعی شکل نگرفته است. استفاده از خودروهای شخصی نیز ناشی از فرهنگ انفرادی است که والدین سعی می کنند فرزندان خود را در شرایط و با احترام به مدارس برسانند که البته عادتی اشتباه است.
وی بخشی از این موضوع را ناشی از گذشته والدین عنوان کرد و گفت: بسیاری از این والدین در دوران مدرسه خود از حداقل ها محروم بوده و امروز می خواهند فرزندانشان در بهترین شرایط و لوکس ترین وضعیت تحصیل کند. با این حال فرهنگ سازی مهم ترین نیاز برخوداری از سرویس مدارس است و البته نباید در این میان مسائلی دیگر همچون ایمنی، کیفیت سرویس ها، ناهمخوانی کرایه ها و خدماتی اینچنینی را نادیده گرفت.
با این حال واقعیت امر این است که گشایش مدارس و آغاز مهر تحصیل در کنار شور و شوق کلاس های حضوری؛ به واسطه جا به جایی دانش آموزان به مدرسه رهاوردی غیر از افزایش ازدحام خودروها در خیابان ها ندارد که کارشناسان آن را نتیجه تک سرنشینی و لوکس سواری دانش آموزان و جا به جایی آنان توسط والدین می دانند.
برچسب‌ها مدارس مازندران سرویس مدارس ترافیکمنبع: ایرنا
کلیدواژه: مدارس مازندران سرویس مدارس ترافیک مدارس مازندران سرویس مدارس ترافیک سرویس های مدارس سرویس مدارس خودروهای شخصی آموزش و پرورش دانش آموزان دانست و گفت دانش آموز مهم ترین سرویس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۶۶۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مدارس کار راهکاری برای کاهش ترک تحصیل / برنامه درسی هنوز برمبنای دهه ۶۰ است
زارعی معلم و دانش‌آموخته دکتری تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص دلایل ترک تحصیل کودکان و نوجوانان گفت: پس از کرونا آمار ترک تحصیل افزایش یافت و در سال ۹۸-۹۹ بیشترین آمار ترک تحصیل را در مقطع متوسطه اول و دوره ابتدایی داشتیم. بعد از آن هم اگرچه ترک تحصیل با شدت کمتری اتفاق افتاد اما این موضوع در دوره متوسطه دوم بیشتر شد.
بیشتر بخوانید علت ترک تحصیل در روستاهای مرزی از زبان معلم نمونه کشوروی با بیان اینکه ترک تحصیل دو جنبه دارد و یکی ناشی از ساختارهای اجتماعی و دیگری نشات گرفته از ساختارهای آموزشی است، عنوان کرد: در روستاها آمار ترک تحصیل به ویژه در دوره متوسطه و میان پسران بیشتر است و حتی مشاهدات میدانی ما حاکی از این است که امکان دارد آمار بیش از چیزی باشد که اعلام می‌شود.
کارشناس آموزش و پرورش درخصوص نقش ساختارهای اجتماعی در ترک تحصیل، عنوان کرد: وقتی نوجوان ما می‌بیند، کسانی که به سختی تحصیل کرده‌اند، جایگاه اجتماعی خوبی ندارند و درآمدهای آنها مطلوب نیست، به این فکر می‌کند که اگر وقت خود را برای تحصیل نگذارد و مثلا کارتن جمع کند، درآمد بهتری خواهد داشت. او فکر می‌کند که اگر از ۱۵ سالگی کار کند، تا ۳۰ سالگی هم صاحب خانه می‌شود و هم خودرو اما با درس خواندن از چرخه اقتصادی عقب می‌ماند.
وی ادامه داد: خانواده هم نقش مهمی دارد و شاید به ظاهر ترک تحصیل را تائید نکند اما در عمل باعث می‌شود که نوجوان به این سمت برود. وقتی خانواده برای رشد و دانایی کودک وقت نمی‌گذارد و انگیزه‌های او را تقویت نمی‌کند، او را به سمت ترک تحصیل هدایت می‌کند. خانواده‌هایی که کودکانشان ترک تحصیل می‌کنند در زبان مخالف هستند اما در عمل با کودک و نوجوان همراه نبوده‌اند که او فرصت و انگیزه علم‌آموزی داشته باشد.
بنویسید ترک تحصیل ناشی از ساختارهای آموزشیدکتری تعلیم و تربیت با اشاره به اینکه آموزش و پرورش به لحاظ نهادی در جامعه در اولویت قرار ندارد، بیان کرد: نگاه بچه‌ها به مدرسه اینطور نیست که برای یادگرفتن چیزهای جدیدی به مدرسه بیایند که می‌تواند زندگی آنها را تغییر دهد. از طرفی آموزش و پرورش در میان سایر نهادها، نهادی مصرف کننده است که چندان برای آن هزینه نمی‌شود تا راندمان آموزشی افزایش پیدا کند.
برنامه درسی مدارس ما غیرمنعطف استزارعی درخصوص نواقص ساختار آموزش و پرورش و تاثیر آن در ترک تحصیل توضیح داد: برنامه درسی مدارس ما غیرمنعطف است. این برنامه برای ۸۵ میلیون ایرانی که شرایط کاملا متفاوتی از یک دیگر دارند، یکسان است؛ درحالی که ساختار زندگی اجتماعی افراد باهم متفاوت است. این باعث می‌شود که افراد حس کنند، تحصیل نمی‌تواند چیزی به زندگی آنها اضافه کند.
وی اضافه کرد: تعداد کسانی که با وجود مشکلات از مناطق محروم تلاش کرده‌اند و رتبه‌های تک رقمی کنکور شده‌اند، بسیار اندک است و اگر بخواهیم درباره عموم جامعه صحبت کنیم نمی‌توانیم این گروه را ملاک قرار دهیم و باید کلیت را ببینیم که در زیر فشارها کم می‌آورند. در شرایط عمومی برنامه آموزشی با سبک زندگی افراد سنخیتی ندارد و درسی که می‌خوانیم هم کافی نیست؛ مثلا می‌بینیم که یک نوجوان تحصیل کرده و کسی که در پایه نهم درس را کنار گذاشته از نظر معلومات تفاوتی باهم ندارند.
جای خالی مهارتآموزیدکتری تعلیم و تربیت توضیح داد: برنامه درسی مشکلات و چالش‌های زندگی افراد را حل نمی‌کند و میلی برای زندگی کردن در فرد ایجاد نمی‌کند. یکی از نکات مثبت مدارس فنلاند، تاکید بر آموزش مهارت‌های زندگی است. سواد زندگی در دنیای امروز را باید به بچه‌ها بیاموزیم.
کتاب‌ها همچنان براساس ویژگی کودکان و نوجوانان دهه ۶۰ و ۷۰ استوی افزود: از جهتی آموزش در کشور ما علم‌محور است و جای خالی مهارت‌آموزی احساس می‌شود. ۹۰ درصد دانش‌آموزان من دوست دارند که مهارت بیاموزند و کار عملی کنند اما محتوای درسی تاکید بر علم دارد. در چنین شرایطی که مهارت‌های عمومی، توانایی شاد زیستن و راه زندگی درست در مدارس آموزش داده نمی‌شود، برخی از دانش‌آموزان انگیزه تحصیل را از دست می‌دهند. نسل ما تغییر کرده و شکاف نسلی اتفاق افتاده اما کتاب‌ها همچنان براساس ویژگی کودکان و نوجوانان دهه ۶۰ و ۷۰ است.
شکاف نسلی در آموزش دیده نمیشودزارعی بیان کرد: من به عنوان معلمی که با دانش‌آموزان نوجوان کار می‌کنم، می‌گویم که شکاف نسلی هر پنج سال یک بار اتفاق می‌افتد اما این شکاف در ساختار آموزش دیده نمی‌شود. از دوره ابتدایی تا پایه نهم را تعلیم تربیت عمومی می‌گوییم که رنگ و بوی ضعیفی دارد و بار علمی آن قوی‌تر است و بعد از آن هم وقتی مهارتی نمی‌آموزند، انگیزه برای ماندن ندارند.
کارشناس آموزش و پرورش معتقد است که فضای مدارس هم شادی و نشاط کافی ندارد. وی در این باره توضیح داد: ما فعالیت‌های دانش‌آموزمحور نداریم و فضای مدارس دانش‌آموزان را به سمت انزواطلبی می‌برد. زنگ‌های ورزش هم مورد توجه قرار نمی‌گیرند. در هفته ۲ ساعت زنگ ورزش داریم که امکاناتی هم برای آن وجود ندارد.
دکتری تعلیم و تربیت بر این باور است که نهادهای موازی با آموزش و پرورش در جذب کودکان و نوجوانان موفق‌تر عمل کرده‌اند. وی در این باره گفت: برای مثال باشگاه‌های ورزشی، کلاس‌های هنری و موسسات آموزشی محتوای جذاب‌تری ارائه می‌دهند و آموزشی که در مدارس ارائه می‌شوند، سنتی و قدیمی هستند.
برخی معلم‌ها بروز نیستندوی ادامه داد: از طرفی جذب معلم در آموزش و پرورش هم ساختار درستی ندارد. معمولا معلم‌هایی که جذب می‌شوند افراد بروزی نیستند و علم ارتباط با نوجوان را ندارند. ضعف نیروی انسانی اگرچه درصد کمی در ترک تحصیل دارد اما به عنوان عاملی ثانویه می‌توان به آن پرداخت.
طرح‌های آموزشی که در اجرا شکست میخورندزارعی در پاسخ به این سوال که آیا طرح‌های آموزشی شبیه به طرح شهاب و یا مهارت‌آموزی می‌توانند، در هدایت تحصیلی درست بچه‌ها و ایجاد انگیزه موثر باشند، گفت: واقعیت این است که طرح شهاب که در راستای استعدادیابی اجرا شد، به درستی اجرا نمی‌شود. طرح ایران مهارت هم اینطور اجرا می‌شود که مدارس بچه‌ها را به مراکز آموزشی ارجاع می‌دهند تا مهارتی یاد بگیرند اما باید درنظر گرفت که چه خانواده‌هایی به این طرح توجه می‌کنند؛ نوجوانی که خانواده فرهیخته‌ای دارد، بدون نیاز به این طرح از سوی خانواده برای آموختن مهارت هدایت می‌شود اما مشکل ما در مورد خانواده‌هایی است که اصلا این موضوع در اولویت آنها نیست.
وی افزود: برخی افرادی که ترک تحصیل می‌کنند در خانواده‌هایی قرار دارند که حاشیه‌نشین هستند، اولویت در آنها علم و دانایی نیست و مشکلات معیشتی دارند و آسیب‌های اجتماعی در آنها زیاد است. چنین خانواده‌ای به اینکه نوجوان خود را برای مهارت‌آموزی به موسسه‌ای خارج از مدرسه بفرستد، فکر نمی‌کند. از طرفی این طرح هزینه‌بر است و آموزش و پرورش از مدارس خواسته که بخشی از آن را تقبل کنند اما مدرسه بودجه بسیار کم و محدودی دارد و در مقابل خانواده‌های آسیب‌پذیر هم از طرح استقبال نمی‌کنند. کارشناس آموزش و پرورش اضافه کرد: بعنوان مثال بودجه مدرسه ما در روستایی در همدان ۵۰۰ هزار تومان است و در تامین هزینه‌های خود هم دچار مشکل است.
فقر اقتصادی رابطه مستقیمی با ترک تحصیل دارددکتری تعلیم و تربیت با بیان اینکه بیشترین آمار ترک تحصیل مربوط به روستاها و حاشیه شهرها است، عنوان کرد: در این مناطق هم فقر اقتصادی رابطه مستقیمی با ترک تحصیل دارد. بچه‌ها به ویژه پسرها درگیر کار کردن می‌شوند و نمی‌توان به لحاظ قانونی این نوجوانان را مجبور به حضور در مدرسه کرد اما می‌توان با راه‌اندازی مدارس کار پیوند آنها را با مدرسه حفظ کرد.
وی درخصوص ویژگی‌های مدارس کار توضیح داد: مدارس کار به این شکل هستند دانش‌آموز می‌تواند زمانی در مدرسه حاضر باشد و قسمتی از زمان هم به آموزش مهارتی برای افزایش درآمد و رشد او در کار اختصاص پیدا می‌کند. برخی خانواده‌ها نیاز دارند که نوجوانشان در تامین معیشت خانواده نقش داشته باشد و وقتی رفع مشکل اقتصادی او کار راحتی نیست، حداقل می‌توان با کمک چنین مدارسی مهارت و توانمندی نوجوان را افزایش داد. یک مدرسه غیرانتفاعی در محله دروازه‌غار تهران در کشور این مدل را اجرا می‌کند اما نمونه مشابه دیگری نداریم.
یکی از دلایل ترک تحصیل در دختران ۱۲ تا ۱۵ ساله، ازدواج استکارشناس آموزش و پرورش با اشاره به اینکه یکی از دلایل ترک تحصیل در دختران ۱۲ تا ۱۵ ساله، ازدواج است، عنوان کرد: به دلیل اینکه در روستا تدریس می‌کنم، بارها شاهد این موضوع بوده‌ام که دخترها به دلیل ازدواج از تحصیل بازمی‌مانند. بارها با خانواده این دختران صحبت کردم تا اجازه دهند که به مدرسه بازگردند. اگر قانونی وجود داشت که خانواده‌هایی را که دخترانشان در سن کم ازدواج و ترک تحصیل می‌کنند، بازخواست می‌کرد، آمار ترک تحصیل در دختران به ویژه در روستاها کاهش پیدا می‌کرد. دانش‌آموزی داشتم که در ۱۳ سالگی طلاق گرفت و چنین نوجوانی در معرض آسیب‌های متعددی قرار می‌گیرند. کاش قانونی داشتیم که با کمک آن بچه‌ها را حتی اگر ازدواج هم کرده بودند، به مدرسه بازمی‌گرداندیم.
وی ادامه داد: یکی از راهکارهای هلند برای کاهش آمار ترک تحصیل اجباری کردن آموزش عمومی است. مثلا می‌توان در کشور ما هم آموزش عمومی که شامل دوره ابتدایی و متوسطه اول تا پایه نهم می‌شود را اجباری کرد و والدین کسانی که ترک تحصیل می‌کنند در دادگاه حاضر شده و توضیح دهند. این کار تاحدی ترک تحصیل را حداقل در سن ۱۲ تا ۱۴ سال کاهش می‌داد. سطح بندی کردن دروسیکی دیگر از ابتکارات هلند این است که دروس سطح‌بندی دارند و فرصت های هم وجود دارد که دانش‌آموزان می‌توانند بین آن دو سطح جا به جا شوند و متناسب با توانمندی خود آموزش ببینند. ما برای همه دانش‌آموزان محتوای درسی یکسان طراحی کرده‌ایم و در پایه نهم از همه آنها امتحان کشوری میگیریم و بر آن اساس شرایط آنها را می‌سنجیم و در حالی که اکثریت دانش آموزان علاقه به درس ندارند.
نواقص هنرستان‌ها و تاثیر آن در ترک تحصیلزارعی با بیان اینکه ترک تحصیل در دوره متوسطه هم در میان دختران و هم پسران آمار بالایی دارد، توضیح داد: در دختران بیشتر مسئله ازدواج مطرح است و پسران هم معمولا به سمت اشتغال می‌روند. این آمار در روستاها بیش از شهرها است. یکی از دلایل این است که تعداد هنرستان‌ها در روستاها به شدت کم است و این خود بستری برای ترک تحصیل ایجاد می‌کند. یا اگر هنرستانی هست، به لحاظ ساختاری درست عمل نمی‌کند و کار عملیاتی در آن انجام نمی‌شود. وقتی هنرستان ضعیف است، دانش‌آموز فکر می‌کند که اگر در کارخانه‌ای کارآموزی کند یا حتی در ضایعاتی کار کند، درآمد بیشتری خواهد داشت.
کارشناس آموزش و پرورش درخصوص نواقص هنرستان‌ها و تاثیر آن در ترک تحصیل توضیح داد: هنرستان‌ها مطابق نیاز جوامع گسترش پیدا نمی‌کنند. رشته‌های محدودی برای هنرستان‌ها وجود دارد. هنرستان‌ها باید مطابق نیاز صنعت و خدمات باشند. اگر مثلا هنرستان‌های کشاورزی، صنایع غذایی، باغ‌داری و غیره افزایش پیدا می‌کردنددر روستاها و مطابق با اقتصاد روستایی صنایع تبدیلی را جهت حرفه آموزی و درآمد زایی، مشکل ترک تحصیل انقدر بزرگ نمی‌شد. وجود این هنرستان‌ها کمک می‌کند که دانش‌آموز بداند، می‌تواند مهارتی یاد بگیرد که در محیط زندگی او کاربرد دارد.
وی تاکید کرد: از جهتی ما ساختار آموزشی پیچیده‌ای برای هنرستان تعریف کرده‌ایم چراکه دانش‌آموزانی که به سمت هنرستان می‌روند معمولا حافظه‌محور نیستند و به کار عملیاتی علاقه دارند اما نحوه آموزش اینگونه نیست. اگر دوره آموزشی در هنرستان کوتاه مدت می‌شد به دوسال جهت کاهش آسیب اجتماعی و دور نشدن از فضای آموزشی موقعیتی فراهم می‌شد که در همان دوران سربازی می رفتند و در ارگان‌های مختلف کار کنند، خود انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل بود.
انتهای پیام /
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس